متن آهنگ Amir Tataloo - Jang Setiz

وقتی همه دارن یه راهی رو میرن
بدون اون راه حتما راحت ترین راه بوده
که همه میتونن برن ، پس حتما اشتباهست
هیچ چیز درستی راحت به دست نمیاد
یک یک دو دو هشت
توی این راه که پر دشمن درشت و
پر سنگِ ریزه ، سنگِ ریزه
بزار من و تو بشیم هنرمند راهنما
جنگ ستیزه ، جنگ ستیزه
توی این جماعت تنگ تیز
سمت ما ببین چه خوش رنگه میز
توی این هوای وحشی بزار
من بشم نقاش و تو رنگ بریز
انقدرِ زرد بریز تا که از خورشیدمون
چشمشون کور شه
انقدرِ آبی قاطی قرمز ها بریز که
پر گل بنفشه بشه کوچه
یا یکمی آبی بریز قاطی زرد ها
که یکم سبز بشیم
یه آدم بکش بجا قلب زمین
که بفهمن که ماها نبضشیم که حبسشیم
یه کبوتر تو بکش رو شونه من
که نشون بده همه وصل همیم
بزار ما مرده خوار و مرده پرست نشیم عین نسل قدیم
توی اون نگاه اول دلم از نگاهت یه چک خورد
تو چشم هات از همون اول دلم رو بدون شک برد
آره خب جهان من شد صورت بدون نقصت
دلم رو دیگه نمیخوام بزار بمونه دستت
توی اون نگاه اول دلم از نگاهت یه چک خورد
تو چشم هات از همون اول دلم رو بدون شک برد
آره خب جهان من شد صورت بدون نقصت
دلم رو دیگه نمیخوام بزار بمونه دستت
توی این جماعت تنگ تیز
سمت ما ببین چه خوش رنگه میز
توی این هوای وحشی بزار
من و تو دور بمونیم و جنگ ستیز
جنگ ستیز
توی این فضای وحشی بزار
آقا منفی در منفی میشه مثبت دیگه آره
آره مثلا مثل جنگ ستیز
آره ، اوکی
مثلا مثل * نگو ، * نگو گوش کن
من اصلا بد از همه دور
تو هم سرد با همه خشک
چقدر خوبه ولی حسمون
تو اصلا مغرور و خسته
و همش وقت خوابته
منم قصه گو
گردن و سینم رو کبود کن
تو به من مهر بزن
کار با من چرت تا بعد از ظهر بزن
تو بزن لبام رو اصلا بکنش قلوه کن
واسه خاطرم دل از سیگار و از گل بکن
پس چه دودی لازمه خب این وسط
وقتی موهات میده بوی بهشت
تو خودت بالایی من بالام
وقتی پیشمی بغلت درست طعم خوب یه عشق
تو مگه چی داره چشمات
دل هر سنگی رو آبش میکنی
چطوری توو بغلت این جنگی رو خوابش میکنی
تو مگه چی داره اون لبات
بگو چطور چنین گنگی و رامش میکنی
توی اون نگاه اول دلم از نگاهت یه چک خورد
تو چشم هات از همون اول دلم رو بدون شک برد
آره خب جهان من شد صورت بدون نقصت
دلم رو دیگه نمیخوام بزار بمونه دستت
توی اون نگاه اول دلم از نگاهت یه چک خورد
تو چشم هات از همون اول دلم رو بدون شک برد
آره خب جهان من شد صورت بدون نقصت
دلم رو دیگه نمیخوام بزار بمونه دستت